شنیدید می گن این جهان یک جور مسابقه هست. یک جور رقابت. حالا سالم یا ناسالم. آدم حسابی ها سالم رقابت می کنند و ناحسابی ها، خب ناسالم.
بعضی ها فکر می کنن وقتی به دنیا میان، مثل همون جوجه ای هستند که اول که از تخم در میاد، بقیه تخم ها رو از بالای لانه پرت می کنه پایین و می شکنه!
معمولا آدم ها سعی می کنند بر سر وضع مالی بهتر، امکانات بهتر و ظاهر بهتر با هم رقابت کنند. هر چه پولدارتر، خوش تیپ تر، و با کلاس تر، بهتر!
در اعمال انسان ها هم رقابت هست، همون طوری که در پول در آوردن رقابت هست. به ما گفته شده فاستبقوا الخیرات. یعنی در کار خیر، با هم مسابقه بدید. در عمل نیک، در ثواب و کارهای خداپسندانه و انسان دوستانه، از همدیگر جلو بزنید. در این میدان مسابقه، رسیدن به ثواب بیشتر، بهتره. جمع کردن توشه بیشتر برای آخرت، آدم رو برنده می کنه. زمان مسابقه هم کل عمر انسانه!
الغرض...بعضی ها رو امروز می دیدم توی خیابون...که در ناهنجاری و بی حیایی از همدیگه سبقت می گرفتند. بعضی خانم هایی که در بدحجابی و جلب توجه کردن و تحریک کردن اذهان، با همدیگر مسابقه گذاشته بودند... هدف مسابقه خیلی جالب است...هرچه بتونی فتنه بیشتری ایجاد کنی...دل بیشتری بسوزونی...آتیش بزرگ تری روشن کنی، امتیازت بیشتره. هر چه فضای جامعه ملتهب تر، دلها و ذهنها، به سمت تو متمایل تر، آتش شهوت در دل دیگران شعله ورتر، بهتر. و همه دنبال پیروزی بودند و در این راه، از هیچ تلاشی هم دریغ نمی کردن.
این رو من اسمش رو می گذارم: مسابقه برای رسیدن به جهنم! اینها درواقع به هم می گن: فاستبقوا النار دقیقا بر عکس فاستبقوا الخیرات!
